De Ad Grimmonbrug?

Mijn zus Judith las in Het Parool een artikel over de oproep van de gemeente Amsterdam aan haar inwoners om voor de 1334 bruggen in de stad die alleen een nummer hebben, een naam te bedenken. Brugnummer 43 in de Leidsestraat, over de Keizersgracht, zou de perfecte Ad Grimmonbrug zijn.
Deze brug leek me het meest geschikt om Grimmons naam te dragen omdat hij er zijn hele leven in de omgeving werkte en woonde. Zijn werkplaats lag bij het Leidseplein (na zijn vertrek werd dit Café Eijlders), waar hij aanvankelijk meubels maakte voor ‘t Woonhuys; later exposeerde hij hier zijn meubelontwerpen voor UMS-Pastoe ‘op kunstzinnige wijze’.
Hij ontwierp de verbouwing voor Savoy en voor twee atelierverdiepingen van Hirsch aan het Leidseplein, waarmee gezonde werkplaatsen tot stand kwamen; hij richtte winkeletalages in aan het Kleine Gartmanplantsoen, ontwierp de interieurs voor Theater De La Mar (net om de hoek in de Marnixstraat) en het Politiebureau voor het Verkeerswezen (iets verderop aan de Overtoom).
Hij verbouwde het pand Leidsestraat 78 tot het Brits-Ierse Verkeersbureau, richtte de nieuwe meubeltoonzaal van Liberty Metz aan de Keizersgracht 449 in, die Gerrit Rietveld had ontworpen (nu Café Walem) en zorgde voor warenhuisinrichtingen in het hoofdgebouw van Metz aan de Leidsestraat hoek Keizersgracht.
Brug 43, die op deze hoogte in de Leidsestraat ligt, is ontworpen door Piet Kramer en Hildo Krop in de jaren dat Grimmon direct met hen samenwerkte (met Krop zelfs zijn hele leven): hij was van 1914 tot 1928 architect-intérieur bij de Dienst Stadsontwikkeling van de gemeente. Krop maakte het beeldhouwwerk voor de brug al in 1916; Kramer leverde de brug op in 1921. Naar Krop en Kramer zijn natuurlijk al bruggen genoemd. Het zou wel heel mooi zijn als de drie ontwerpers via de Ad Grimmonbrug weer een beetje bij elkaar blijven.
Een reactie op de voordracht wordt rond het einde van oktober verwacht.

© Archief Grimmon, 15 oktober 2016

 

 

 

 

Print Friendly, PDF & Email