Vernoemd naar Wibaut

Optimisme
Maurits DekkerMaurits Rudolph Joël, Amsterdam 16-07-1896 – Amsterdam 07-10-1962 (66) beschreef in 1949 hoezeer onder de jonge kunstenaars en intellectuelen na de Eerste Wereldoorlog groot optimisme heerste; ze geloofden sterk in vooruitgang en zeker niet in de mogelijkheid van een nieuwe oorlog.Dekker (1949)
Tjeerd DijkstraAmsterdam 18-05-1931heeft persoonlijke herinneringen aan het kunstenaarsmilieu in het interbellum. Mensen als Eddy du Perron,Charles Edgar, Gedong Menu (Java) 02-11-1899 – Bergen 14 mei 1940 (41) Menno ter Braak,Eibergen 26-01-1902 – Den Haag 15-04-1940 (38)
Jany Roland Holst,Adriaan, Amsterdam 23-05-1888 – Bergen 06-08-1976 (88) Charley TooropAnnie Caroline Pontifex, Katwijk aan Zee 24-03-1891 – Bergen 05-11-1955 (63) en haar toenmalige schoondochter Eva BesnyöEva Marianna, Boedapest (H), 29-04-1910 – Laren 12-12-2003 (93) kwamen bij zijn ouders thuis in Amsterdam. Dijkstra vond hen zeer bijzondere mensen, ze hadden uitgesproken opvattingen. Ze stelden kunst en schoonheid, beargumenteerd en met ongelofelijke overtuigingskracht ter discussie in Amsterdam, of in het in 1934 door Ben MerkelbachBenjamin, Amsterdam 10-10-1901 – Amsterdam 18-10-1961 (60) ontworpen zomerhuis van de familie Dijkstra in Groet.Jansen en Van t Klooster (2011) Daar stond ook de atelierwoning van John Rädecker,Johannes Anton, Amsterdam 05-09-1885 – Amsterdam 12-01-1956 (70) die Grimmon voor hem had verbouwd.

Tentoonstelling voor Woninginrichting
“Aan het begin van de 20e eeuw ontstonden tal van instellingen van maatschappelijk nut; de sociale wetgeving vierde hoogtij en arbeidersorganisaties begonnen vaste voet te krijgen. De economische en politieke successen verhoogden het proletarisch bewustzijn (..). Al spoedig rijst bij de best georganiseerde arbeiders het verlangen naar een mooiere woning en andere meubileering,” schreef Arnold Jansen. Maar “dat andere” was er niet, waardoor niet aan “het opkomend verlangen” kon worden voldaan.Jansen (1925)
De verheffing van het volk, waar organisaties zoals de sociaal-democratische vereniging Kunst aan het Volk1903-1928 – en later de Amsterdamse architectengroep De 81927-1942 – naar streefden, mocht zich na de Eerste Wereldoorlog toch in de belangstelling van de gemeente verheugen. Het Stedelijk Museum en de (nog steeds bestaande) Amsterdamsche Coöperatieve Woningbouwvereniging Samenwerking namen het initiatief voor De Amsterdamsche Tentoonstelling voor Woninginrichting die in 1921 zou plaatsvinden. In november 1920 werd daartoe een tentoonstellingscomité ingesteld. Dit comité bestond uit erevoorzitter burgemeester ir. Jan Tellegen,Jan Willem Cornelis, Groningen 31-05-1859 – Amsterdam 16-04-1921 (61)
wethouder dr. Floor WibautFlorentinus Marinus, Vlissingen 23-06-1859 – Amsterdam 29-04-1936 (76) en directeur van de Gemeentelijke Woningdienst Arie Keppler,Amsterdam 15-10-1876 – Amsterdam 01-04-1941 (64) leider van de tentoonstelling. Grimmon was vanuit zijn gemeentelijke functie als ‘architect-intérieur’ bij het comité betrokken.

Verloting van geëxposeerde meubels
De tentoonstelling in het Stedelijk Museum was gericht op het interieur van arbeiders- en middenstandswoningen. In het museum werden modelkamers ingericht volgens de eisen die het comité aan de meubelkunstenaars stelde. Verschillende ontwerpers kregen een gerichte opdracht om meubilair te ontwerpen dat industrieel kon worden geproduceerd; Grimmon moest bij het ontwerp van zijn modelkamer denken aan gezinnen met een beperkt vast inkomen. Hij ontwierp een woon-, slaap- en kinderkamer. In De Vrouw en haar Huis werd de eenvoud van Grimmons slaapkamerontwerp verkwikkend genoemd.Oorthuys (2014) p. 64
De tentoonstelling werd een succes, ondanks de te hoge prijzen van het meubilair. Na afloop van de tentoonstelling werden de geëxposeerde meubels verloot.Jansen (1925)

Florent
Grimmon’s oudste zoon werd geboren in januari 1921, toen de commissie volop aan de voorbereidingen voor de tentoonstelling werkte. Hij kreeg de naam Florent, zijn roepnaam werd Floor – een ongebruikelijke naam in de katholieke families Grimmon en Brondgeest, waar de kinderen ook decennia later nog een rijtje katholieke voornamen kregen. Hij moet vernoemd zijn naar comité voorzitter (Florentinus Marinus) Wibaut, die zowel Florent als Floor werd genoemd.

© Archief Grimmon