De Wet van kleurharmonie

Uit het archief van de Arnhemse architect Chris Cramer mocht het Archief Grimmon deel C van de Farbenharmoniesucher ontvangen. Deze bijzondere ‘kleurharmoniezoeker’ uit 1925 biedt praktische hulp bij de toepassing van de kleurentheorie van prof. Wilhelm Ostwald uit Riga, Nobelprijswinnaar Chemie in 1906, met wie Ad Grimmon nauw contact onderhield over de normalisatie van kleuren.

“Door de kleurentheorie van Ostwald beschikken we over een wetenschappelijk onderbouwde wetmatige rangschikking van kleuren volgens hun gehalte aan wit, zwart en full colour en daarmee de meetbaarheid en waardebepaling (standaardisatie) van de kleuren. De kleurentheorie van Ostwald geeft ons dus de Wet van kleurharmonie in handen en beschrijft alle kleuren met waarden op gelijke afstand van elkaar als harmonieus”, aldus Franz Illgner, leraar boekdrukken uit Dresden, die hierover een reeks publicaties samenstelde.infoDeutschen Reichs-Gebrauchsmuster (patent) Nr. 838796
Voor het vinden van harmoniërende kleuren stelde Ostwald een aantal regels op binnen zijn 24-delige kleurencirkel. De Farbenharmoniesucher bevat roterende geperforeerde schijfjes waarmee, door het draaien daarvan, harmonieuze kleurakkoorden in twee, drie of vier tonen over de kleurencirkel van Ostwald kunnen worden afgelezen.

De publicatie uit het archief van Chris CramerinfoChristiaan Johannes, Den Haag 1913 – Arnhem 1975) betreft Sucher C, uit 1925; dit was de derde ‘kleurenzoeker’ uit de reeks die Illger ontwierp voor de N.V. Wilhelm Ostwald Farben, Berlijn. In 1924 waren twee eerdere uitgaven verschenen: de Farbenharmoniesucher en de Farbenharmoniesucher B. Dit tweede deel is te vinden in de collectie van het Rijksmuseum.

@ Archief Grimmon, 15 september 2023

Print Friendly, PDF & Email