Eergisteren belde Wilma Schuhmacher op naar aanleiding van de tekst voor het artikel over Grimmon dat ik achterliet toen ik de koffer bij haar antiquariaat aan de Geldersekade had opgehaald. Ze lichtte mij het nodige toe voor een goed begrip over de Kultuurkammer en de oorlog, waarin ze koerierster was geweest. Ze vertelde over haar vader Wim Schuhmacher die niet alleen schilderde maar, dankzij advocaat, journalist en mede-eigenaar van De Groene Amsterdammer Rients Dijkstra, ook meubels ontwierp en over haar vriendin Wil Werkhoven die de Trouwkamer van Grimmon gerestaureerd. Grimmon had de boekhandel van Allert de Lange aan het Rokin verbouwd en de dépendance van Liberty Modern aan de Leidsestraat, later Metz; in beide winkels was ze geregeld geweest. Ze kon zich Grimmon goed voor de geest halen, ze kende hem vooral als architect van de familie Polak in Amersfoort waar ze vaak kwam. Hij had het interieur van hun landhuis De Grasheuvel ontworpen en daarvan moest een foto in de koffer te vinden zijn.
De naam Grasheuvel deed me ergens aan denken. Ver weg vanuit mijn geheugen drong zich een beeld op: ik zat met mijn schoolvriendinnetje Petra op een muurtje bovenaan een grote, glooiende groene helling en ik had iets in mijn handen; dat vage beeld liet me niet los.
Op de website van Archief Eemland las ik dat De Grasheuvel na 1948 gedurende veertig jaar als jeugdherberg in gebruik is geweest. Ik zocht in de koffer tussen de foto’s die ik nog nergens had kunnen thuisbrengen. Daarbij was inderdaad de foto waarop Wilma Schuhmacher doelde: een modern interieur met uitzicht op een tuin met bomen.
In een doos met mijn eigen oude foto’s vond ik er een uit de zomer van 1975. Tegen het einde van mijn middelbare schooljaren was ik met vriendinnen met de fiets op vakantie door Nederland gegaan; we sliepen in jeugdherbergen. Op de eerste dag kwamen we vanuit Amsterdam aan in de jeugdherberg van Amersfoort. Op de foto zitten Petra en ik op het muurtje van de jeugdherberg; ik met een ketting in mijn handen; ik herinnerde me direct dat er iets aan de hand was geweest met mijn fietsslot.
Ik legde de beide foto’s naast elkaar. Bizar. Hetzelfde muurtje, de bomen zijn wat groter. Het is een vreemd besef, indertijd te hebben gelogeerd in het veertig jaar daarvoor door mijn oudoom Grimmon ingerichte landhuis De Grasheuvel, zonder ooit van hem te hebben gehoord.
© Archief Grimmon, 23 februari 2014
